Süleyman Şahintürk – Hakikat Ehlinin Olmaz Nişanı

Süleyman Şahintürk Hakikat Ehlinin Olmaz Nişanı İlahi Sözü

Belürmez ârifin nâm u nişânı,
Değil irfan filân ibni filânı.
Yerin terk edenin yoktur mekanı,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

İzi yoktur ki izinden biline,
Dahi tozmaz ki tozundan biline.
Sen onu sanma sözünden biline,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Ne denlü var ise âlemde evsâf,
Sıfatlanır onu bil ehl-i a’râf.
İnad ehli değilsen eyle insâf,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Sen onun sabr u şükrünü sorarsan,
Bulumazsın o vasfıyle yorarsın.
Bilindiğim nişânını ararsın,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Kubab-ı Hakk’da mestur olan erler,
Sıfat-ı halk içinde görünürler.
Ne doğarlar onlar ne dolanırlar,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Gazab şehvet iki ayakdır onlar,
Binip üstünde seyyah oldu canlar.
Bularla çıktılar Arş’a çıkanlar,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Ne kim âfakda hor görmezse ârif,
Vücudunda da olmaz onu sârif.
Anınçün der bunu ehl-i meârif,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Görünse taşradan bir vasf-ı fâil,
İçinden de biri olsa mukabil.
Yakma yardım eyle olma hâil,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Onu uran urur ağlatmak için,
Ya gayret gösterir darıltmak için.
O da ağlar darılır çatmak için,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Nefessiz dünyada bir harf dirilmez,
Nefes de harfe boyanır ayrılmaz.
Şu kim Hakk’dan gelir canâ yorulmaz,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Cihanda bir güruh olmaz ki ey cân,
Bulunmaya içinde ehl-i irfan.
Olur mevsuf sıfatlar ile her an,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Kimi şâdân kimi nâşâd olurlar,
Kimi üstad kimi nerrâd olurlar.
Niceler sûretâ cellad olurlar,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Şeriatle olursa ger ol ef’al,
Deme ona ki bu gayet bed ef’al.
Şer’ red etmese sen de kıl ikbal,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Ne kim mevcud olubdur bu cihanda,
Ger işlense kamu yerli yerinde.
Behâne bulumazlar hiç birinde,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.

Niyâzî’ye gelir her gayb u hazır,
Görünür cümle âraz ve cevahir.
Nişaniyle olur her biri zâhir,
Hakîkat ehlinin olmaz nişânı.