Dilaver Cebeci – Şimdiki Zaman Çekiminde Bir Mahkuma Mektup

Dilaver Cebeci Şimdiki Zaman Çekiminde Bir Mahkuma Mektup İlahi Sözü

Sana bu mektubu bir gece yarısında yazıyorum,
Azatlığın zirvesinde sohbete dalmış yıldızlar,
Zühre bir şarkı tutturmuş Bâbilden kalan,
Zavallı dünya habersiz, zavallı dünya sağır,
Bir Hârûtla Mârût, bir de ben dinliyorum.

Derken kayıp gidiyor yıldızlardan birisi,
Bir intikam fişeği gibi saplanıyor karanlığın karnına,
Senin namına yıldızları kıskanıyorum,
Kim bilir kaç ışık yılı uzakta.

Öfkeyle kollarını çemriyor yalancı fecir,
İmanım gibi biliyorum vakit asılmak vaktidir,
Ve Taksim gazinolarında trahomlu şairler,
Mısra arıyorlar masaların altında.

Kanını içiyorlar bilmeden “Cennet atları”nın,
Ben yurdumun en sert tütününden bir sigara sarıyorum,
Dumanı ciğerime değil iliklerime çekiyorum,
Ne kadar ürkek ceylan varsa Asya çöllerinde.

Domaniç yaylasında ne kadar dizginsiz at,
Başlıyorlar koşmaya kılcal damarlarımda,
Sıcak solukları yalarken alnımı,
Toynaklarını hissediyorum alyuvarlarımda.

Sana bu mektubu evimin balkonunda yazıyorum,
Sağ elimi koyuyorum tam yüreğimin üstüne,
Çankaya yokuşunda söylediğimiz marşı duyuyorum,
Ulu kayalar parçalanıyor beynimin bir yerinde.

Bir yerinde demirden dağlar eriyor,
Atlas yelkenli gemileri unutmuş birkaç levent,
Viski kokulu bulvarlarda yavaş yavaş ölüyor,
İstediğin o seccâdeyi hemen gönderiyorum.

Üstünde Kâbe resmi ve anamın duaları var,
Ve bildiğin sebeplerden ben gelemiyorum,
Yine biliyorsun ki sevmedim ülküden başkasını,
Başı dumanlı dağları, dolunayı, ufukları.

Bir de Çankaya yokuşunda rüzgâra tutulmuş saçlarını,
Önce Allah sonra genlerim şâhid,
Sevgimi üçbin yıl sonra doğacak torunuma yolluyorum,
Trahomlu şâirler doğruluyorlar masaların altından.

Parmakları fâhişelerin karanlık saçlarında,
Benim kalemimden kan değil süt damlıyor,
Geceler boyu böyle geleceği emziriyorum,
Kahrolayım sevmedim ülküden başkasını,
Bir de seni seviyorum.