Süleyman Şahintürk – Aşk Yolunun Nüktesini

Süleyman Şahintürk Aşk Yolunun Nüktesini İlahi Sözü

Aşk yolunun nüktesini,
Sormayan ne bilir onu.
Şarkıyı aşk güftesini,
Çalmayan ne bilir onu.

Câhiller bilemediler,
Âşıklar söylemediler.
Sırrı sırlayıp gittiler,
Nâ ehil ne bilir onu.

Bilir isen sana çengel,
Benliğin vuslata engel.
Aklın varsa aşka dön gel,
Ben diyen ne bilir onu.

Şerîat evinde yatıp,
Zâhir bâtın kanat takıp.
İlm-i ledün kanadıyla,
Uçmayan ne bilir onu.

İsmâil gibi yatmayan,
Bıçağa boyun tutmayan.
Canını sebil etmeyen,
Söyleyin ne bilir onu.

Ateş-i iftira ile.
Düşmeyince dilden dile,
Belânın kazanlarında,
Pişmeyen ne bilir onu.

Belâları tatmayınca,
Bala zehir katmayınca.
Zehirleri şeker diye,
İçmeyen ne bilir onu.

Gönül aynasını silip,
Yâr dîdârın orda görüp.
Gönlünün iki gözünü,
Açmayan ne bilir onu.

Aşk okuyla vurularak,
Ölülere karılarak,
Ecel gömleğin eliyle,
Biçmeyen ne bilir onu.

Aşk muhabbet ile koşup,
Aşkın kazanına düşüp.
Yana yana kavrularak,
Pişmeyen ne bilir onu.

Yeter yok bu sözün sonu,
Anlayan anladı bunu.
Âşık ile aşksızları,
Seçmeyen ne bilir onu.

Yunûsî halkın dilinden,
Nefsi şeytân’ın elinden.
Fitne fücurun yolundan,
Kaçmayan ne bilir onu.