Süleyman Şahintürk – Niçin Ürpermiyorsun

Süleyman Şahintürk Niçin Ürpermiyorsun İlahi Sözü

Biliyorsun o zorlu âkıbeti,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.
Okuyorsun haşir ve âhireti,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Uyuyorsun deliksiz uykuları,
Kovuyorsun sürekli korkuları.
Kimde vicdânının çelik yuları,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Doğru davranmadır inanca vasıf,
Haşre îman neden bu denli zayıf.
Fayda etmez inan, yarınki hayıf,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Şahdamardan yakınsa Rabb’le aram,
Niye hâlâ tutuşmuyor şu çıram.
Yediğim lokmalar mı yoksa haram,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Geceler gündüz olmadan olmaz,
Dünyevî arzu solmadan olmaz.
Derd-i mahşerle dolmadan olmaz,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Hakk’a tâzim ve haşyetin nerede,
Kulluk azmin ve niyyetin nerede.
Nefse hâkim dirâyetin nerede,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Can çıkarken, rahat yatak, değişir,
Seni paklar mı yattığın teneşir.
Ya musallâda bekleyiş nicedir,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Değemezken elinle bir böceğe,
Gireceksin kabir denen bucağa.
Ya cevâbın hazır mıdır meleğe,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Emniyet hissi bil ki şeytandan,
Endişen yok mu yoksa mîzandan.
Ya kitâbın gelirse sol yandan,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Tevbe etmek ümîdin orda söner,
Bebek, ak saçlı ihtiyâra döner.
“Şeyyebetnî” buyurdu Peygamber,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Sen de Allah denince titresene,
Haydi bir silkin, önce titresene.
Yetti gafletle, geçti bunca sene,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Ebedî nâr için değer mi cihan,
Köhne dünyâ için yanar mı cinan?
Bilse ukbâyı ah solardı bu can,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Bugün ürpermeyenlerin yarını,
Korku, dehşet, hüzün ve gam yığını.
Hiç düşünmez misin günah dağını?
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.

Nefsin azgın, cihâda karnın tok,
Ağlamazsın ya kahkahan ne de çok.
Hani Tâlî, gözünde gözyaşı yok,
Niçin ürpermiyorsun ey kalbim.