Süleyman Şahintürk – Evveline Olmadı

Süleyman Şahintürk Evveline Olmadı İlahi Sözü

Evveline olmadı hiç ibtidâ,
Âhirine dahi yokdur intihâ.
Zâhir ü bâtın sana hep muntazır,
Bâb-ı fazlından eder küllî recâ.

Ey kerîm Allah kuddûsün selâm,
V’ey Rahîm ü Hâlık-ı arz u semâ.
Ey kerîm Allah kuddûsün selâm,
V’ey Rahîm ü Hâlık-ı arz u semâ.

Mâlikü’l-mülk ü hakâyık ins ü cân,
Arş u Kürs Levh ü Kalem tahte’l-ulâ.
On sekiz bin âleme sensin İlâh,
Râzıkı hem hâfızısın ey Hudâ.

Sensin ol Cebbâr-ı âlem Zü’l-Celâl,
Kahr edersen yek nefes olur fenâ.
Cins ü mislin yok nâzirin bir dahi,
İllâ Mahbûbun Muhammed Mustafâ.

A’zâm-ı şânın bilinmeklik muhâl,
Şerh olunup dile gelmez Kibriyâ.
Geldi her kim âleme her kim gele,
Nûr-ı vechinden olup lüb-âşinâ.

Nûr-ı zâtın kıble kıldın cânlara,
Bendesidir Enbiyâ vü Evliyâ.
Bahr-i zâtından haber bilmekliğe,
Bulmadı yol ger Velî ger Evliyâ.

Bahr-i mutlak lâ-ta’ayyün künh-i Zât,
Vasf olunmaz niçedir ol Hayy bekâ.
Dem be-dem der tapına tübtü ileyk,
Secde kılmış pâyına nûr-ı amâ.

Öyle olsun iş bu remzi anlayan,
Eylemlemez bundan öte çün ü çirâ.
Bu Sinan Ümmî temennâ kıldığı,
Pâk zâtından heman ancak rızâ.