Süleyman Şahintürk – Evvel Oldun Sonda Geldin

Süleyman Şahintürk Evvel Oldun Sonda Geldin İlahi Sözü

Evvel oldun, sonda geldin, varlığın tek mihrisin,
Her Nebî bir nehre benzer, Sen nübüvvet bahrisin.
Onca câhilden çıkardın zirve bir insâniyet,
Böyle simyâ bilmez âlem, Sen hidâyet sihrisin.

Burda Zemzem, orda Kevser ellerinden çağlıyor,
Parmağından aktı şerbet, câna cennet nehrisin.
Burda Zemzem, orda Kevser ellerinden çağlıyor,
Parmağından aktı şerbet, câna cennet nehrisin.

Sen ki ümmî bir yetimsin, tek mürebbî Hakk sana,
Sen’de irfan, Sen’de hikmet, mârifetler şehrisin.
Sırr-ı hilkatsin Efendim, Hâlık’ın mahbûbusun,
Yerlerin hem göklerin, Sen Kâinâtın Fahri’sin.

Sen’dedir esrârı aşkın, Sen’de vuslat gizlidir,
Âşikârın sırrısın hem, hem de sırlar cehrisin.
Yüksek ahlâkınla Sen’sin en güzel örnek bize,
Ey tabîbim, Sen, zehirlenmiş kulun panzehrisin.

Rahmeten li’l-âleminsin, şefkatin çok ümmete,
Zulmün, ancak, mahvısın; küfrün, nifâkın kahrısın.
Düşmesin gayyâya Tâlî, Yâ Rasûlâllah medet,
Tut elimden, hem nübüvvet hem şefâat mührüsün.