Süleyman Şahintürk – Donatmış Kainatı

Süleyman Şahintürk Donatmış Kainatı İlahi Sözü

Donatmış kâinatı,
Hikmetiyle yüce Hakk.
Ey ben dervişim diyen,
Etrâfa hikmetle bak.

Engel kişinin nefsi,
Hikmetleri görmeye.
Kur’ân’ın feyzi ile,
Nefsi emmâreyi yak.

Hakk’ın nidâsını duy,
Kur’ân’a aşk ile uy.
Ondadır Rahmânî buy,
Ol yasaklardan uzak.

Benlik en büyük günâh,
Vehim perde dervişe.
Hakk’a ve hakîkate,
Kişinin vehmi tuzak.

Gönlünden beni çıkar,
Çünkü Hakk gönle bakar.
Feyiz gönüle akar,
Olmasın gönlün kurak.

Nûru arz semavâtın,
Vezzahiru Vel Bâtın.
Âyetlerin mânâsın,
Düşünüp eyle idrak.

Sırrı Kur’ân anlayan,
Hakiki dervişlerdir.
Dervişler sırra âgâh,
Alırlar aşktan sebak.

Ey lafta derviş olan,
Gönlünü derviş eyle.
Gönlün derviş olmazsa,
Olur Hakk senden ırak.

Gönle nâzırdır Mevlâ,
Saf gönle iner hikmet.
Hakk Selîmâ buyurdu,
Eyle gönlünü berrak.

En güzel bir şekilde,
Yarattı insanı Hakk.
İzinsiz düşer sanma,
Düşerken daldan yaprak.

Tanıyım dersen Hakk’ı,
Önce nefsini tanı.
Nefsin perdedir Hakk’a,
Olma nefsine çırak.

Kurtul nefsin elinden,
Görmez nefis hikmeti.
Hikmet sende gizlidir,
Dönmeli nûra toprak.

Yunûsî gel arama,
Yerde gökte Hakk’ı sen.
Hakk’ın sırrı insanda,
Gökte değil sende bak.