Aykut Kuşkaya – İnsanlık Ta Ademden Bu Yana
Aykut Kuşkaya İnsanlık Ta Ademden Bu Yana İlahi Sözü
İnsanlık ta Âdem’den bu yana,
Kıvrandı durdu sonsuzluğun yankısıyla,
Dünyaya mahkûm edilmişti artık.
Sürgün sancısıyla,
Rüzgârları tanıdı önce,
Toprağı, güneşi ve ayı,
Kendinde olanı bildi sonra,
Aşkı ve acıyı.
İnsan.
Bir damla kan,
Binlerce endişe,
İnsan.
Arştan da yüce,
Hayvandan aşağı.
Sorular sordu durmadan. Nerden geldim, neden geldim, nereye bu yolculuk, nereye,
Nereden geldim diye sordu durmadan da gerçekten burda mıyım diye sormadı hiç.
İnsanlık. Gerçekte ben buradayım,
Sorma, özümde.