Alper – Dostun Huzurunda

Alper Dostun Huzurunda İlahi Sözü

Ah ki rabbim Kulların bu günahkar olur,
Bin günah etsek de babamız Ademce günahımızı itiraf ediyoruz ya,
Ümidimiz o ki…

Bugün ah kar olur,
Ümitlendikçe rahmetini bulduk ya avuçlarımızda,
Yine Senden yine Sana sığınmanın tek çare olduğunu gördük ya,
Eminiz ki eminiz ki bu günah kar olur.

Biz rahmetine rağmen Senin affından ümit keserken,
Sen isyanımıza rağmen bizim tevbemizden ümit kesmedin,
Bağışla bizi ört ayıplarımızı.

Affeyle günahlarımızı,
Ey rabbi rahim ey gafurur rahim ey tevvabı rahim,
Sen öyle bir dostsun ki…

Daha ben ortalarda yokken dost saydın beni,
Bu yetmemiş gibi sonra merhametinin gölgesinde,
En yakının sayılayım diye insan kıldın beni,
Hayvanlar arasında anılsın isteseydin ismimi,
İtiraz edemeyecek kadar habersizken insanlıktan,
İnsan olayım da şükredeyim diye haberim bile yokken benim,
Dost saymışsın kendine beni.

Efendisinin kendisini en yakını saydığı başka hangi bende vardır acaba,
Sahibinin kölesine bu denli himmet gösterdiği,
O bilmezken onu hediyelerle şereflendirdiği başka efendi bulunabilir mi acaba…

Hem her şeyimle sahibimsin,
Hem hiçbir şekilde bana muhtaç değilsin,
Hem de bana bütün aldatmalardan uzak.

Sadece benim yararımın öncelendiği bir dostluk bahşediyorsun,
Sensin mevlam Sensin biricik dost,
Dostluğu her şeyi bize dost eden,
Bizi bize aşina eyleyen rabbi rahimimiz.

Senin nurunla tanıdıktır eşya,
Seni bilmekle kardeşimiz olur dağ taş deniz derya yıldızlar ve sema,
Senin dostluğunla tebessüme gelir güllerin yüzü ve gülyüzlüler.

Affeyle bizi,
Mağfiret eyle bize,
Merhametini değdir kalbimize,
Ey Allah.