Ahmet Demir – Ya Resulallah

Ahmet Demir Ya Resulallah İlahi Sözü

Sevgili!
Ümmü Mektum gibi,
Seni görmeden sana sesleniyoruz,
Alıp verdiğin nefesi duyar gibi.

Sanki açınca gözlerimizi,
Seni görecekmişiz gibi,
Sana sesleniyoruz,
Senin huzurunda ses yükselmez,
Edeple konuşulur; edeple susulur.

Hele biz ki bu kapının dilencileri,
El açıp beklemekten başka,
Bize bir şey düşmezdi ama,
Şu araya giren yıllar olmasa,
Medine’ne uzak yollar olmasa,
İsmin anılınca yürek yanmasa,
Kapında beklemekten başka.

Bekliyoruz Sultânim!
Rüyada olsa bile,
Belki tesrif edersin diye,
Hem de hiç kimseyi beklemedigimiz gibi,
Seni bekliyoruz.

Hani sen Hane-i Saadet’ten Mescid-i Nebevi’ye giderken,
Aişe annemiz ardından hayran hayran bakardı,
Seni mescidin önünde bekleyen Ashabı’nınsa.

Bakışları yerdeydi,
Edepten göz göze bile gelmezlerdi,
Sen de(A.S.M.) tebessümle nazar ederdin,
Mütebessim çehreni bir Ebu Bekir(R.A.) görürdü.

Bir de Ömer(R.A.)
Şimdi okununca Ezan-ı Muhammedi,
Pencerelerde, kapı önlerinde,
Seni(A.S.M.) bekleyen nemli gözler var ya Resulallah.

Gelseydin,
Ve yürüyüp geçseydin önümüzden,
Gülleri bayıltan o enfes kokunu çekerdik içimize.

Sevgili!
Hakiki âşıkların sana doğru uçarken,
Bizim bu yaptığımız yolda emeklemekti,
Dünya güzelliğiyle kollarını açarken,
Bize düşen el açıp kapında beklemekti,
Sevgili! Segili!
Bekliyoruz! …Bekliyoruz!

Yeşil cübbesini giymiş sırtına Mescid-i saadetten mi geliyor,
Âişe anamıza selam veriyor anam babam feda olsun Ya Rasulallah.
Canım sana kurban olsun ya Habiballah,
Fedake ebi ve ümmi ya Rasulallah ruhiyem feda ya Habiballah.

Onun dünya evi bir kerpiç idi tavanı el değecek kadar idi,
Yerde bir kilimi bile yok idi anam babam feda olsun Ya Rasulallah.
Canım sana kurban olsun ya Habiballah,
Fedake ebi ve ümmi ya Rasulallah ruhiyem feda ya Habiballah.