Süleyman Şahintürk – Gül Müdür Bülbül Müdür

Süleyman Şahintürk Gül Müdür Bülbül Müdür İlahi Sözü

Gül müdür, bülbül müdür şol zâr-u efgân eyleyen,
Ten midir yâ can mıdır hem Arşı seyrân eyleyen.
Gül müdür, bülbül müdür şol zâr-u efgân eyleyen,
Ten midir yâ can mıdır hem Arşı seyrân eyleyen.

Nâr-u bâd-ü âb-ü hak’in gel haber ver aslını,
Kim buların her birini emre fermân eyleyen,
Âteşin keremiyetinin sırrını duygur bize,
Ki hilâf üzre anı kimdir gülistân eyleyen.

Yelde kimdir geh nesîm-ü geh sabâ zevkin veren,
Gâhi hışmiyle nice beldânı vîrân eyleyen,
Kimdir anı bana göster şol sularda durmayıp,
Rûz-u şeb yüz üstüne aşk ile cevlân eyleyen.

Hâk ne ma’dendir biter andan maâdin geh nebat,
Kimdir anı gâhı hayvân gâhı insân eyleyen,
Ay-u gün yıldızları kim döndürür ver gel haber,
Hem ne seyr için dönerler bunca devrân eyleyen.

Bâde birdir sâki bir meclisteki yârân da bir,
Bâdenin keyfiyyetini kimdir elvân eyleyen,
Kiminin mescidde boynun eğdirip zâhid kılan,
Kimini meyhânede serhoş-u sekrân eyleyen.

Zâhidin benzin sarartıp ağlatan kim hem nedir?
Kâfirin küfrü dahi fâsıkda isyân eyleyen,
Halktan ayırmış gözünü pinhâna çekmiş özünü,
Ne arar kendini halktan böyle pinhân eyleyen.

Görse mahbubu gönül bî-ihtiyâr nâil olur,
Ehl-i dert uşşâkı kimdir zâr-u giryân eyleyen,
Kim bu sırdan kimini mahrum edüp câhil eden,
Kimini mahrem edinüp ehl-i irfân eyleyen.

Vahdet ehli cümlede bir yüzü seyrân ettiler,
Lik görmez ol yüzü kesrette tuğyân eyleyen,
Ey Niyâzî kim vücûdun terk ederse ol dürür,
Cümle yüzler içre ol bir yüzü seyrân eyleyen.