Süleyman Şahintürk – Gönül Allahı Yad Eyle

Süleyman Şahintürk Gönül Allahı Yad Eyle İlahi Sözü

Gönül Allah’ı yâdeyle müsemmâsın şuhûd eyle,
Ol dilşikârı seyreyle bu mir’ât-ı müreyyâdan.
Gönül Allah’ı yâdeyle müsemmâsın şuhûd eyle,
Ol dilşikârı seyreyle bu mir’ât-ı müreyyâdan.

Nedersin ol gözü çünkü biri iki görür dâim,
O görmez mahbûbun yüzün yüzündeki mücellâdan.
Kişi mahbûbunu görse nikâbsız onu seyretse,
Tanır ol onu her yerde nice yüzbin musaffâdan.

Kime ref-i hicâb oldu gözü mahbûbunu gördü,
Ona sor mahbûbun vasfın ki sorma gözü a’mâdan.
Ki ma’şûk ismine âşık olan bilmedi ma’şûkun,
Yüzün gören odur âşık, sen aşkı sor o şeydâdan.

Hezârân mevcin içinde görünmez tal’at-ı deryâ,
O bahrı seyreden gözler payın aldı “Ev ednâ”dan.
Bu dağ-ı Kat-ı enfüste görenler murg-ı Anka’yı,
Geçerler mâverâ-yı Kaf olan sevdâ-yı Anka’dan.

O bahr-ı âb-ı hayattan içenler oldular hep hay,
Ki Hızr’a oldular hemdem bekâ buldular ifnâdan.
Yine ol cilve-i mahbûb muhâtap oldu karşımda,
Mukavves kaşların oku yaralar açtı bağrımdan.

Bilirim ma’şûkum dâim benimledir değil gayrı,
Niçin eder gönül zârı uzak değil visâlinden.
Bu aşk zincirini FEHMİ ezelden taktı boynuna,
Şikâyet eylemez aslâ ki râzı oldu hâlinden.