Ender Doğan – Düştü Çün Kim Kerbelaya

Ender Doğan Düştü Çün Kim Kerbelaya İlahi Sözü

Düşdü çün kim Kerbelâ’ya gözleri şehlâ Hüseyn,
Kâinâta lerze düşdü dediler hep vâ Hüseyn.
Akdı ol dem Kerbelâ deştinde tûfân-ı belâ,
Al kızıl kân içre kaldı ruhleri hamrâ Hüseyn.

Her Muharrem cem’ olup anda gürûh-i âşıkân,
Âh u feryâd eyleyüp derler kamusu yâ Hüseyn.
Çekdiler tîğ-ı cefâyı dûdmân-ı Hayder’e,
Âşıkân kanlar döküp çağırdı vâveylâ Hüseyn.

Mâtem-i âl-i abâ’çün geydi mü’minler siyâh,
Şâd olup bu vak’adan hep zümre-i a’dâ Hüseyn.
Şevketâ bu vak’adan kan ağlamak hengâmıdır,
Kerbelâ’da oldu sergerdân kadd-i bâlâ Hüseyn.